در نهضت کاشت یک میلیارد درخت،مراقب درختان کهنسال باشیم

این روزها بلاخره بعد 2 سال از شروع عملیات اجرایی میدان غدیر همزمان با روز فردوس، میدان در معرض دید شهروندان قرار گرفت.
اگر از مدت زمان طولانی اجرا نسبت به حجم عملیات اجرایی و از قتل درختان کاج و ظهور یک فضای مصنوعی بگذریم، دردناکی نتیجه نظر سنجی یکی از صفحات خبری شهرستان برای حذف درختان باقی مانده این میدان را کجای دلمان بگذاریم ؟
الحمدلله واقعا در فردوسی زندگی می کنیم که کمتر خانه ای پیدا می شود که باغچه و درخت نداشته باشد اما این مردم مومن و با ایمان چه طور به قتل درختهای کهنسال نظر مثبت داده اند؟
مردم فردوس کمتر شاهد تغییر و تحول ظاهری در شهرهای شهرستان هستند و شاید این یکی از دلایل مهم جواب مثبت مردم به قطع درختان باقی مانده باشد .
برخی نیز معتقدند که باید طراحی این میدان به صورتی انجام می شد که درختان حذف نمی شد وحالا که بیشتر درختان قطع شده فرقی نمی کند که آن چند درخت دیگر هم نباشد .
اما برخی هم معتقدند یک درخت هم مهم است و نباید این گونه به بهانه های مختلف آن را حذف کرد وباید در طرحهای زیباسازی همیشه درختها در اولویت شهرداریها باشد .
شهرداریها می توانند در جلسه درون سازمانی رای بر قطع درخت بدهند و درخت را قانونا حذف کنند و شاید همین موضوع باعث شده تا راحت ترین راه یعنی حذف درختان در خیلی از جاها بصورت قانونی انجام شود، در صورتی که اگر نظارتی خارج از این سازمان باشد مطمئنا کمتر شاهد قتل درختان خواهیم بود.
این روزها همه شاهد پیامدهای ناخوشایند آسیبهای جدی ای که به زمین ، طبیعت و خاک زده ایم هستیم و باید با حساسیت بیشتری به فکر فرزندانمان هم باشیم و سهم آنان را جلو جلو به باد ندهیم و از طرفی به عنوان یک مسلمان نیز وظایفی داریم که خوبست با حساسیت مذهبمان رفتار کنیم.